رسول خدا (ص) فرمود : در معراج،ملکی را دیدم که هزار هزار دست دارد(یعنی یک میلیون) و هر دستی هزار هزار انگشت دارد و هر انگشتی هزار هزار بند دارد.آن ملک گفت : من حساب دانه های قطرات باران را می دانم که چند تا در صحرا و چند تا در دریا می بارد.تعداد قطرات باران را از ابتدای خلقت تا حال می دانم،ولی حسابی که من از محاسبه آن عاجزم.رسول خدا (ص) فرمود : چیست؟ عرض کرد : هر گاه جماعتی از امت تو با هم باشند و با هم بر تو صلوات بفرستند،من از محاسبه ثواب صلوات عاجزم.

دیروز شیطان را دیدم. در حوالی میدان بساطش را پهن کرده بود؛فریب می فروخت. مردم دورش جمع شده بودند، هیاهو می کردند و هول می زدند و بیشتر می خواستند.توی بساطش همه چیز بود:

غرور، حرص، دورغ و خیانت، جاه طلبی و ...

هر کس چیزی می خرید و در عوض چیزی می داد.
بعضی ها تکه ای از قلبشان را می دادند
و
بعضی پاره ای از روحشان را.
بعضی ها ایمانشان را
و
بعضی دیگر آزادگی شان را.
شیطان می خندید و دهانش بوی گند جهنم را می داد. حالم را به هم می زد.دلم می خواست همه نفرتم را توی صورتش تف بکنم.
انگار ذهنم را خواند. موذیانه خندید و گفت: من کاری با کسی ندارم، فقط گوشه ای بساطم را پهن کرده ام و آرام نجوا می کنم. نه قیل و قال می کنم و نه کسی را مجبور می کنم چیزی از من بخرد. می بینی! آدم ها خودشان دور من جمع شده اند.
جوابش را ندادم. آن وقت سرش را نزدیک تر آورد و گفت: البته تو با اینها فرق می کنی. تو زیرکی و مومن. زیرکی و ایمان، آدم را نجات می دهد. اینها ساده اند و گرسنه. به جای هر چیزی فریب می خرند.
از شیطان بدم می آمد. حرف هایش اما شیرین بود.گذاشتم که حرف بزند و او هی گفت و گفت و گفت.
ساعت ها کنار بساطش نشستم و تا اینکه چشمم به جعبه ای عبادت افتاد که لا به لای چیزهای دیگر بود .دور از چشم شیطان! آن را توی جیبم گذاشتم.
با خودم گفتم: بگذار یه بار هم شده کسی، چیزی از شیطان بدزدد. بگذار یک بار هم او فریب بخورد.
به خانه آمدم و در کوچک جعبه عادت را باز کردم. توی آن اما جز غرور چیزی نبود.جعبه عبادت از دستم افتاد و غرور توی اتاق ریخت.فریب خورده بودم، فریب. دستم را روی قلبم گذاشتم، نبود! فهمیدم که آن را کنار بساط شیطان جا گذاشته ام.
تمام راه را دویدم. تمام راه لعنتش کردم. تمام راه خدا خدا کردم. می خواستم یقه نامردش را بگیرم. عبادت دروغی اش را توی سرش بکوبم و قلبم را پس بگیرم. به میدان رسیدم، شیطان اما نبود.
آن وقت نشستم و های های گریه کردم. اشک هایم که تمام شد، بلند شدم. بلند شدم تا بی دلی ام را با خودم ببرم که صدایی شنیدم، صدای قلبم را.
و همان جا بی اختیار به سجاده افتادم و زمین را بوسیدم. به شکرانه قلبی که پیدا شده بود.

1. نام : محمد ، احمد ، محمود.

2. مقام : خاتم الانبیاء.

3. لقب : مصطفی ، حبیب الله و رسول الله.حضرت محمد دارای 103 لقب است.

4. کنیه : ابوالقاسم و ابو ابراهیم.حضرت محمد دارای 9 کنیه است.

5. نام پدر : عبد الله.

6. نام مادر : آمنه.

7. تاریخ تولد : 17 ربیع الاول عام الفیل.

8. محل تولد : مکه.

9. ساعت تولد : طلوع فجر.

10. روز تولد : جمعه.

11. تاریخ ازدواج : دهم ربیع الاول. سن داماد :25. سن عروس :40 فرزندان پیغمبر : قاسم،عبدالله،ابراهیم،زینب،ام کلثوم،رقیه،فاطمه،بجز ابراهیم همه فرزندان از خدیجه بودند و در مکه به دنیا آمدند.

12. مدت عمر : 63 سال

13. مدت نبوت : 23 سال

14. تاریخ شهادت : بیست و هشت صفر ، قبل از غروب آفتاب روز دوشنبه.

15. علت شهدات : خوردن گوشت مسموم بزغاله.

16. تان قاتل : زن یهودی خیبری.

17 محل دفن : مدینه.

18. نسبت پدری : محمد بن عبدالله بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد المناف که نسبت ایشان به اسماعیل بن ابراهیم می رسد و از طرف مادر به آمنه بنت وهب بن مناف بن زهره بن کلاب می رسد.

امام محمد باقر (ع) فرمودند : دعا برترین عبادت است. دعا کنید و دعوت خدا را اجابت کنید تا رستگار شوید و از عذابش نجات یابید. دعا،عبادت است. دعا را ترک ننمایید ; زیرا به وسیله ای بهتر از آن برای تقرب به سوی حق نیست.به جهت کوچکی حاجت،از دعا کردن خودداری نکنید ; زیرا برآورنده حاجت های بزرگ و کوچک یک مقام است. بنابر این، از دعا خسته نشوید ; زیرا دعا نزد خدا منزلتی بس بزرگ دارد. امام صادق (ع) فرمود : عاجزترین مردم کسی است که از سلام کردن خودداری نماید. اجابت ها و هدف ها در پناهگاه دعاها می باشد و مانند باران در میان ابرها پنهان است.عزیزان،بیایید دعا را در برنامه زندگانی خود قرار دهیم تا مورد لطف خداوندی واقع شویم. هرگاه دیدی توفیق دعا کردن پیدا کرده اید،بدانید علامت آن است که درهای رحمت خداوند به سوی شما باز شده و اگر دعاهایتان مستجاب شود خوشا به حال شما و اگر مستجاب نشود باز سه منفعت خداوند به بنده اش اعطا می فرماید :

1. خداوند نعمتی را برایش ذخیره نماید تا در زمانش عطا کند.

2. شر و آسیبی را از انسان دور سازد.

3. دعا،کفاره گناهان می شود.

هان مشو نومید چون واقف نه ای زاسرار غیب ..... باشد اندر پرده باز های پنهان غم مخور

خداوند از خواسته های دلمان اگاه است،ولی دوست دارد نیازهایمان را به درگاهش عرضه کنیم.پس هرگاه دعا می کنید تمام حاجت هایتان را نام ببرید.بهترین زمان دعا پیش از طلوع صبح و پیش از غروب آفتاب می باشد. هیچ امری نباید مانع دعا بشود. از خدا حاجت هایتان را بخواهید که او هر امری را بخواهد می تواند انجام دهد. از خدا بخواه و گمان مبرکه کار از کار گذشته است. امام علی (ع) را الگوی خود قرار ده ; زیرا علی (ع) مردی کثیر الدعا بود و فرمود : دعا سپر مومن در مقابل بلاها است. جهت رسیدن به مقصد و هدف نهایی خود دست از دعا برندارید و مرتب در خانه خدا را آن قدربزنیم تا عاقبت در خانه خدا به رویمان باز شود.

آن قدر در می زنم این خانه را ..... تا ببینم روی صاحب خانه را

صلوات : بهترین هدیه از طرف خداوند برای انسان است.

صلوات : تحفه ای از بهشت است.

صلوات : روح را جلاح می دهد.

صلوات : عطری است که دهان انسان را خوشبو می کند.

صلوات : نوری در بهشت است.

صلوات : نور پل صراط است.

صلوات : شفیع انسان است.

صلوات : ذکر الهی است.

صلوات : موجب کمال نماز می شود.

صلوات : مو جب کمال دعا و استجابت آن می شود.

صلوات : موجب تقرب انسان است.

صلوات : رمز دیدن پیامبر در خواب است.

صلوات : سپری درمقابل آتش جهنم است.

صلوات : انیس انسان در عالم برزخ و قیامت است.

بقیه در ادامه مطلب.....

1- گریه از ترس خدا

امام حسین علیه السلام:

اَلبُکاءُ مِن خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ؛

گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.

(حیات امام حسین، ج 1، ص 183)

2- گریه مومن و منافق

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله:

بُكاءُ الْمُؤمِنِ مِنْ قَلْبِهِ وَ بُكاءُ الْمُنافِقِ مِنْ هامَّتِهِ؛

گريه مؤمن از (درون) دل اوست و گريه منافق از (ظاهر و) سرش.

(الجامع الصغير، ح 3156)

3- نیکی و گریه

امام هادى عليه السلام:

[اَلْمُؤْمِنُ] يُحْسِنُ وَيَبْكي كَما أَنَّ الْمُنافِقُ يُسيى‏ءُ وَ يَضْحَكُ؛

مؤمن خوبى مى‏كند و مى‏گريد، ولى منافق بدى مى‏كند و مى‏خندد.

(مكارم الأخلاق، ص389)

روزی حضرت رسول اکرم (ص) از شیطان پرسید: ای ملعون ! چرا مانع از صدقه دادن می شوی ؟ عرض کرد : ای رسول خدا اگر اره ای بر سرم گذارند و مانند درخت اره ام کنند ُ برایم راحتر است از تحمل صدقه دادن اشخاص. حضرت فرمود: چرا از صدقه دادن مردم ناراحتی ؟ شیطان گفت : در صدقه پنج خصلت است:
۱. مال را زیاد می کند.
۲. مریضان را شفا می دهد.
۳. بلاها را دفع می کند.
۴. صدقه دهندگان به سرعت از پل صراط عبور می کنند.
۵. بدون حساب وارد بهشت میشوند و عذابی برایشان نیست.
رسول اکرم (ص) پس از استماع این سخنان از شیطان به او فرمود : خدا عذابت را زیاد گرداند.