مرد مشك را به زمين مي گذارد. از زن مي پرسد: " ... خوب معلوم است؛ كسی را نداری كه خود آب كشی می‏كنی!... چه طور شده كه بي ياور مانده‏ای؟!".

•  "شوهرم رزمنده اسلام بود. علی بن ابي طالب او را به يكی از مرزها فرستاد. در آن جا شهيد شد. اكنون من و چند طفل خردسال او تنها مانده ايم".

مرد بيش از اين حرفی نزد. سر به زير انداخت. خداحافظی كرد و رفت. در آن روز، لحظه ايی از فكر آن همسر و فرزندان رزمنده شهيد بيرون نرفت. شب را نتوانست راحت بخوابد. صبح زود آماده شد. مقداری 

بقیه داستان در ادامه مطلب.....

گفتند: هر چه امر کني اطاعت مي کنيم.

حضرت عيسي(ع) از جا حرکت کرد و پاهاي يکايک آن ها را شست.

حواريين در خود احساس ناراحتي مي کردند، ولي

بقیه حکایت در ادامه مطلب....

ابو بصير نيز لختي گريست. همين که گريه ام حميده ايستاد، به ابو بصير گفت: تو در ساعت احتضار امام حاضر نبودي، قضيه ی عجيبي اتفاق افتاد.

ابو بصير گفت: چه قضيه اي ؟

بقیه حکایت در ادامه مطلب....

بقیه حکایت در ادامه مطلب....

يك روز پيرزن با خودش

بقیه حکایت در ادامه مطلب...

پدر ميان جنگل زيبايي، شهري بود به نام شهر خرگوش ها  كه ساكنانش همگي خرگوش بودند. درگوشه اي از اين شهر، آقا خرگوشه و زن و بچه اش در خانه ي قشنگي زندگي مي كردند.

 آن ها يك مزرعه داشتند كه در آن هويج و كلم و كاهو پرورش مي دادند. مامان خرگوشه آشپز خوبي بود و غذاهاي خوشمزه اي مي پخت. مامان خرگوشه و بابا خرگوشه سه تا بچه داشتند: دوتا دختر و يك پسر. پسرشان بزرگ تر بود.

اسم او تيزپا  و اسم خواهرهايش نمكي و قندي بود. تيزپا خيلي تند مي دويد و هيچ خرگوشي به او نمي رسيد. تيزپا و خواهرانش با بقيه ي بچه خرگوش ها، هر روز به مدرسه مي رفتند و خانم خرگوش پيري به آنها درس مي داد. خانم معلم كمي سختگير بود؛ اما چيزهاي خوبي به بچه خرگوشها يادمي داد.

خرگوشها مي دانستند كه اگر به حرفهاي او خوب گوش كنند و به آنها عمل نمايند،مي توانند زندگي آرام و بي خطري داشته باشند. خانم معلم درباره ي زندگي و عادتهاي همه ي حيوانات به آنها گفته بود. حالا خرگوشها مي دانستند كه روباه حيواني حيله گر و دشمن خرگوشهاست. مي دانستند كه لاك پشتها آرام و سر به زيرند. ميمونها بازيگوش و پرسروصدا و زرنگند و.... ب

له بچه ها، خانم معلم علاوه بر درسهايي كه به بچه ها مي داد،

بقیه داستان در ادامه مطلب....